Mirjam Scheerman
Mirjam Scheerman is opgeleid als verpleegkundige en werkte jarenlang in de zorg. Met collega’s zeilde ze één keer per jaar naar Terschelling: het eiland waar ze tijdens haar studie stageliep. Een van die tripjes veranderde haar leven: ze leerde Frans kennen en werd verliefd. Mirjam verhuisde voor de liefde en liet de zorg los. Tót die ene advertentie in de krant.
Het stond er zwart op wit: er werden mensen gezocht voor het SIGMA-team. SIGMA staat voor Snel Inzetbare Groep ter Medische Assistentie. De leden van het team, een groep vrijwillige hulpverleners, wordt opgeroepen bij een groot ongeval of ramp als de medische hulpverlening, zoals ambulancepersoneel, niet toereikend is.
We hebben elkaar hier nodig
Mirjam twijfelde niet en reageerde. “Ik voel me verantwoordelijk en weet hoe belangrijk hulpverlening is.” Vier jaar daarvoor, in 2002, maakte ze zelf een grote brand mee: “Je eigen gezin redden is dan je enige missie.” Het nieuwe brandweerteam was pas net geïnstalleerd in Midsland en het was hun eerste grote brand, maar ze zag de brandweerlieden, medische teams en vrijwilligers hun belangrijke werk doen. “Ik ontdekte bij die brand dat we elkaar heel hard nodig hebben in een crisis.”
Op die oproep in 2006 reageerde Mirjam dus direct: “Ik was er klaar voor en wilde graag helpen.” Met haar begonnen er nog meer nieuwe teamleden en inmiddels hebben ze samen verschillende incidenten meegemaakt. Dat kan bijvoorbeeld een ongeluk zijn, maar SIGMA helpt ook bij zoekacties, het assisteren bij vaccinaties of in andere situaties.
De taken verdelen
Als vrijwilliger kun je verschillende taken op je nemen: technisch, administratief of verpleegkundig. “Het ligt ook aan de situatie en wat je aantreft. Sommigen teamleden rijden liever met de auto of starten het aggregaat, terwijl anderen liever helpen met het opbouwen van een noodhospita en stroom aanleggen. Weer anderen beginnen met het controleren van gewonden. Iedereen heeft dezelfde opleiding gehad en kan in principe alles, maar toch heeft iedereen een eigen voorkeur. We doen wat we kunnen in zo’n situatie, dus het is mooi dat we elkaar daarin aanvullen.”
Doen wat logisch voelt
Bij het ongeluk met de watertaxi in 2023 werd het SIGMA-team ook opgeroepen. “Ik was die ochtend al vroeg wakker en hoorde de helikopters vliegen. Je weet op zo’n moment niet wat er gebeurd is, maar je vóelt dat het ernstig is. Mijn zoon zit bij de brandweer en zei: Mam, je moet erheen. Ik woon in West en ben direct naar de haven gegaan.”
Ter plaatse kon Mirjam meteen aan de slag: “Er moest een noodhospita in het KNRM-gebouw opgezet worden, dus dat moest leeg. Daarna moest alles klaarstaan voor als de mensen zouden aankomen: brancards, zuurstof, warmtedekens. In zo’n situatie wil je zo weinig mogelijk tijd verliezen, dus je doet wat logisch voelt”, legt Mirjam uit. Eigenlijk verzamelen SIGMA-leden eerst bij hun garage in Midsland, maar Mirjam ging nu direct naar de haven. “Ik was er echt vroeg, maar zelfs toen waren er al gewonden, dus het was goed dat ik er zo snel was.”
Het SIGMA-team is echt nodig
Het SIGMA-team werkt samen met de KNRM, de brandweer en Staatsbosbeheer. "Op allerlei vlakken doen we de hulpverlening gezamenlijk. Omdat je op een eiland zit, ben je afhankelijk van hulp van buitenaf. Dat duurt altijd langer, dus doen we zoveel mogelijk zelf. De ambulancebroeders zeggen ook echt dat ze het SIGMA-team nodig hebben. Eén belletje er komt assistentie aan. Extra personeel van de vaste wal is er pas twee tot drie uren later.”
Het SIGMA-team doet triage. Dat betekent dat het team beoordeelt welke patiënt als eerste zorg nodig heeft. Alle leden van het team kunnen dit zelfstandig beoordelen, waardoor het ambulancepersoneel snel kan handelen.
Oefenavonden en trainingen
Hoe je dat allemaal leert? Onder andere door cursussen van Stefan Valk, de opleidingsmeester. “Voordat je aansluit bij SIGMA moet je ook een soort examen doen, dus je gaat nooit zonder training voor het eerst de deur uit”, zegt Mirjam. “Maar het is niet voor iedereen weggelegd. De intentie om te helpen in noodsituaties is in elk geval belangrijk.”
Daarnaast houden de SIGMA-leden hun kennis goed bij. Eén avond in de maand heeft het team les van verpleegkundigen. “We gaan door het materiaal heen, hebben een casus en doen een rij- of porto-oefening. Het bijhouden en bijscholen is heel belangrijk, want noodsituaties zijn altijd anders.”
Leuke groep
Naast de waardevolle trainingen waardeert Mirjam ook de leuke groep. "We zeilen of barbecueën wel eens samen. Stefan, de opleidingsmeester, wil het misschien iets anders gaan inrichten: dat we twee hele dagen in het jaar gaan trainen en dan afsluiten met etentje, zodat we nóg meer een team worden.”
Meer weten over SIGMA?
Lees ook het verhaal van SIGMA-lid Jolanda.
